เรื่องก็มีอยู่ว่า
(คลิกที่รูปเพื่อขยายใหญ่)
และนี่ก็คือสิ่งที่เล่าไป
จะ えー、えーと เยอะไปไหน 55+ แหม แต่มันก็นึกไม่ออกอะเนอะว่าจะพูดยังไงดีอะ ปกติก็ไม่ใช่คนพูดเก่ง พูดได้ดีอยู่ละ ไม่ว่าจะภาษาอะไรก็เถอะ 55+ ลำดับเนื้อเรื่องในหัวก็ไม่ค่อยจะมี นึกอะไรออกก็พูดๆไปก่อน ตอนที่เล่านั้นก็แบบว่าสำนงสำนวน คำศงคำศัพท์นี่นึกไม่ออกหรอก แค่เล่าก็จะแย่ละ แต่มีอยู่คำนึงนะที่ในหัวตอนนั้นว่าจะพูด 近寄り แต่ไม่ค่อยแน่ใจกับในหัวตีกันยุ่งว่าจะเอาไปรวมกับ歩くยังไงไปหน่อย เลยไม่ได้ใช้ มัวแต่คิดว่าจะเล่ายังไงให้ราบรื่น ไม่เว้นจังหวะนานมาก แค่ฟังพอรู้เรื่องเป็นพอえーと ホテルのロビーで えー 男２人がいます。一人は あー ２人はソファーで座っていて 一人は新聞を読んでいて、もう一人は あっ 新聞を読んでいる男はメガネをかけています。えー、もう一人はぼーとしていて えー... ぼーとしているうちに外国人と... 外国人の... 外国人が見て、その外国人は地図を見ている外国人なんで、えー その外国人がその男を見て えーと、歩いてて えー その男は なんか 驚いて、新聞を読んでいる男ととなりに座り...逃げてしまいました。
แล้วก็ช่องที่2+3 ไม่ได้พูดถึงเลยว่านักท่องเที่ยวต่างชาตถือแผนที่อยู่ แล้วก็เดินเข้ามาจะถามทางแบบว่าลืมนึกถึงไปอะ เนื้อเรื่องเลยดูงงไปเลย 55+
กับตรงช่องสุดท้าย ตอนนั้นไม่รู้เลยจริงๆว่าควรจะใช้คำว่าอะไร ถึงจะสื่อว่า ไปหลบอยู่หลังหนังสือพิมพ์ สุดท้ายก็ได้แต่เปลี่ยนคำ เปลี่ยนรูปประโยคใหม่ พยายามทำให้ใกล้เคียงที่สุด และมันก็ได้สื่ออย่างรูปเลยจริงๆ 55+ แถมพอเล่าจบ คนที่ฟังยังไม่ค่อยเข้าใจตรงฉากนี้ด้วย 55+
สรุปว่า โดยรวมแล้วตัวเองยังรู้สึกเลยว่ามันช่างเป็นการเล่าที่อนุบาล ตะกุกตะกัก และGoogle Translateมาก 55+
★ Special Thanks ★
K先生สำหรับไฟล์รูปค่ะ
0 件のコメント:
コメントを投稿